ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ


«Θεωρώ εχθρούς τους γραφειοκράτες, είναι αντίπαλος και όχι σύμμαχος η γραφειοκρατία. Ξέρω τον εχθρό μου… Το 1 εκατομμύριο υπάλληλοι που ταλαιπωρούν τα 10 εκατομμύρια με την βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν. Τα 10 εκατομμύρια πληρώνουν το 1 εκατομμύριο. Αυτό πρέπει να έχει εχθρούς..».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ 7/9/2011

      Δηλώσεις από έναν δημόσιο υπάλληλο, γιατί αυτό είναι, από μια κυβέρνηση που έφερε το δημόσιο σε αυτό το χάλι, διορίζοντας "αβέρτα" τις δεκαετίες του ΄80 και 90.  Και δεν ξεχωρίζει τους υπαλλήλους ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, Υπουργεία (γιατί κάποιοι προσφέρουν με αντίξοες συνθήκες που προκαλούν οι διοικήσεις τους οι οποίες με την σειρά τους τοποθετούνται κομματικά-βλέπε δημόσια υγεία,φταίει ο νοσοκόμος;)  αλλά τους βάζει όλους σε ένα τσουβάλι. 
       Οι δηλώσεις αυτές μόνο λάδι στην φωτιά ρίχνουν.  Είναι τα λεγόμενα Αντίμετρα. Αυτή τη στιγμή διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Θέλουν σύμμαχο την κοινή γνώμη για αυτά που πρόκειται να κάνουν. Λίγες μέρες πριν τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις.
      Σε 3 προτάσεις χρησιμοποιεί την λέξη ΕΧΘΡΟΣ 3φορές. Τελικά η Ελλάδα έχει εχθρό το δημόσιο; Ωραία, ας καταργήσουμε το δημόσιο και στην θέση του ας μπεί ο ιδιώτης. Και φυσικά ποιός ιδιώτης θα μπεί; Μπορείτε να το αναλογιστείτε; Πολυεθνικές και Ευρωπαίοι αρπακτικά, ίσως και Αμερικανοεθνικές. Μετά θα έχει σειρά να ιδιωτικοποιήσουμε και τον στρατό. Και τελικά μπορούμε να μιλούμε για εθνική κυριαρχία όταν πλέον θα διοικούμαστε από τα νοσοκομεία, την παιδεία μέχρι και την εφορία από αυτούς;  
      Ως Έλληνες δεν δικαιούμαστε δωρεάν παιδεία, δωρεάν νοσοκομεία; Δεν λέω ότι διοικούμαστε σωστά. Αλλά αυτό δεν πάει να πεί οτι δεν μπορούμε να διορθωθούμε. Θέληση χρειάζεται και εν τη προκειμένη περίπτωση πολιτική θέληση. Αξιοκρατία και όχι κομματισμός στο δημόσιο. Για αυτά δεν πληρώνουμε φόρους; Για τις βίλες και τις πσιίνες, τις καταθέσεις και την ακίνητη περιουσία των πολιτικών μας φορολογούμασταν τόσα χρόνια;  
      Μας θέλουν να φαγονόμαστε μεταξύ μας. Όταν μαλλώνουν δύο κερδισμένος βγαίνει ο τρίτος. Διαίρει και Βασίλευε, η τακτική των μεγαλύτερων δικτατόρων..

Στα κολχοζ του νέου καπιταλιστικού αιώνα

Η περίοδος που διανύουμε είναι μεταβατική για όλο τον κόσμο. Πριν μια δεκαετία, με το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, δόθηκε το σύνθημα για την μεγάλη αλλαγή.
Πλέον το τοπίο έχει αρχίσει να καθαρίζει αν και η ομίχλη είναι ακόμη χαμηλά.


Γαλλική Επανάσταση-Ύδριση εθνικών κρατών, εθνική συνείδηση στους καταπιεσμένους λαούς, τέρμα η αριστοκρατία, ξεκίνημα της βιομηχανικής επανάστασης σε λίγα χρόνια.
Οι πόλεμοι πλέον δεν συμβαίνουν μεταξύ Βασιλικών οικογενειών-αυτοκρατοριών αλλά μεταξύ εθνικών κρατών.
Αυτό είχε ως συνέπεια, αφού διαλύθηκαν οι γνωστές αυτοκρατορίες, να επικρατήσουν τα "δυνατά" κράτη μέσω της βιομηχανικής τους δύναμης. Της δύναμης του χρήματος.
Εκτόξευση της βιομηχανίας ισούται με εκτόξευση των χρηματικών απολαβών. Χτυπημένες, μικρές χώρες για να ορθοποδήσουν αναγκάζονται να δανειστούν από τους ισχυρούς. Αυτό σημαίνει ένα είδος υποτέλειας στα φρεσκοαπελευθερωμένα κρατίδια.
Για να κρατηθούν οι ισορροπίες, μετά τον δοκιμαστικό πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, έρχεται και η επανάσταση των μπολσεβίκων και ότι επακολούθησε στην τελευταία μεγάλη αυτοκρατορία.
Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος αφού καθόρισε τα όρια ευθύνης των δυνατών, στην ουσία πλούτισε τους πλούσιους και δοκίμασε τους φτωχότερους με την οικονομική εξαθλίωση που επέφερε. Προσέφερε όμως απλόχερα την "ανεξαρτησία" αρκετών αποικιών στα χρόνια που ακολούθησαν.
Μετά ο ψυχρός πόλεμος ήταν αναπόφευκτος. Όσο και αν δεν γινόταν αντιληπτός στον κόσμο, ήταν γεγονός. Δικτατορίες η μία μετά την άλλη στην Λατινική Αμερική αλλά και στην βορειο ανατολική μεσόγειο. Οι αράβικες χώρες δεν εξαιρούνται. Ίσως οι μακροβιότερες χούντες. Παράλληλα και η εμφάνιση των πρώτων τρομοκρατικών οργανώσεων με τα επίδοξα χτυπήματα τους απευθείας στον απλό κόσμο.
Με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης στην ουσία καταργούνται οι ισορροπίες. Πλέον ο μοναδικός μπούλης της επαρχίας Γη, αρχίζει να τρομοκρατεί τον κόσμο, βλέπε βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Αφρική, όπου τον έπαιρνε έκανε την μαγκιά του.
Μια δεκαετία και κάτι πάλευε με τους ατίθασους λαούς για να επικρατήσει.
Πολύ χρονοβόρο,πολυέξοδο και μεγάλο το πολιτικό κόστος. Η "Μεγάλη Αρκούδα" έχει ήδη αρχίσει να ξυπνά.
Το νέο νόμισμα με το νέο όραμα της ενωμένης Ευρώπης θυμίζει κάτι αντίστοιχο της Σοβιετικής Ένωσης αλλά με διαφορετική ιδεολογία, τελείως αντίθετη. Μια ιδέα δημιούργησε την Σοβιετική Ένωση, ένα νόμισμα την Ευρωπαϊκή "Ένωση".
Πλέον τα εθνικά κράτη που δημιούργησε η Γαλλική Επανάσταση θα γίνουν παρελθόν.
Αυτό θα επιτευχθεί στην Δύση με την τεχνιτή οικονομική κρίση, στις αράβικες χώρες με αυτό που "βλέπουμε" στις ειδήσεις. Υπάρχουν πολλά ακόμη να μας δείξουν για το αράβικο αλλά όταν θα ωριμάσει ο καιρός.
Πλέον τα καπιταλιστικά κολχόζ έχουν αρχίσει να γίνονται υπαρκτά.
Κλείνουν η μια μετά την άλλη μικρο βιομηχανίες, μικρο μαγαζάκια, που είναι τα μπακάλικα της γειτονιάς;, ταβέρνες, κουτούκια, καφέ(μια βόλτα στην αρετσού θα σας πείσει), ολόκληρες συντεχνίες θα δώσουν την θέση τους σε μια δύο εταιρίες, βλέπε ταξί, τουριστικά-επισιτιστικά μεγαλο υπεραγορές κτλ κτλ.
Όλοι εργάτες? για κάποιες εταιρίες και όχι για κάποια επανάσταση ή κάποιο εθνικό όραμα.
Οι πολυεθνικές θα πρέπει να αλλάξουν επίθετο. Είναι ξεπερασμένος ο όρος.